Neden?

Keyfi tutuklanma ve sevdiğimiz birini zorla kaybetme deneyimlerinden geçtiğimiz için, bunların ne anlama geldiğini çok iyi biliyoruz. Tutukluların ve kayıp kişilerin yokluklarında neler umut edebileceğini biliyoruz ve geride kalanlara destek sunmaya kararlıyız.

Zaman geçtikçe ve sevdiklerimizin kaybını hissetmeye devam ettikçe, onların anısını onurlandırmaya ve başkalarına umut sağlamaya çalışıyoruz. Bir hapishanede yaşam umudunu kaybetmiş kişiler, onları dışarıda bekleyenler, anneler, eşler, sevgililer, çocuklar, arkadaşlar ve hayat arkadaşları – derin bir üzüntü, yorgunluk ve sonsuz özlemle onların yokluğunu taşıyanlar… bu insanların hepsine umut olmaya çalışıyoruz.

Kaybımız büyük ve hiçbir şey sevdiklerimizi geri getiremezken, hatırlamak, iletişim kurmak, çabalamak ve hatırlatmak, etkilenen herkes için daha iyi günlere doğru küçük adımlardır. Bu ciddi insan hakları ihlallerinden sorumlu olanların unutulmamasını ve hesap verebilir olmasını sağlayarak, bu acı ve ıstırabın bir gün sona ermesini sağlamak için adaleti aramaya devam ediyoruz.